Gesprek met Josh Freedman, naast Kees Blase de Amerikaanse partner in het organiseren van de conferentie Leading with Emotional Intelligence, tools and wisdom for a sustainable world.
Zowel in het leren met EQ als de praktijk in bedrijfsleven en gezondheidszorg is er een verschil tussen “emotioneel” en “emotionele intelligentie”.Emotionele intelligentie is anders dan humanisme, anders dan openheid, anders dan zorgzaamheid, en zelfs anders dan kennis hebben van emoties. Terwijl er vele vormen zijn in de psychologie, zelf-bewustzijns ontwikkeling en persoonlijke groei, die gebaseerd zijn op het werken met emotie, betekent dat nog niet dat zij op de hoogte zijn van de nieuwe wetenschappelijke ontwikkelingen op het gebied van emotionele intelligentie. Een sleutel hierbij is hoe mensen de rol en de functie van emoties definiëren.
Veelal wordt in de psychologie, ook in de NLP, EFT, werken met opstellingen en transactionele analyse, emoties geïdentificeerd als symptoom, als een leuk of lastig neveneffect, als afwijking, of als toeval. Dat is gebaseerd op de dominantie van het denken. Denken is de koning en emotie is het bijproduct, zoals gedrag dat ook is. Misschien wordt dit wel het meest zichtbaar in de RET (Rationeel Emotieve Therapie), die leert met emoties om te gaan, maar in feite emoties behandelt als iets wat gevormd is door overtuigingen, en dat je kunt beheersen door die overtuigingen te veranderen.
Een deel van het revolutionaire van EQ is het nieuwe perspectief op emoties, dat wezenlijk verschilt van de visie daarvoor. Harvard Business Review spreekt dan ook over een paradigmashift, maar dat woord wordt de laatste tijd wel veel gebruikt voor nieuwe thema’s.
In het perspectief van EQ worden emoties gezien als een functionele, zich aanpassende bron van informatie en energie. Emoties zijn begrijpelijk, meetbaar en praktisch. Denken en voelen zijn twee verschillende noten in het akkoord, om het muzikaal uit te drukken. Emoties vormen een deel van intelligentie, een deel van cognitie. Beide zijn biologische processen en onafscheidelijk verbonden met ons fysieke zelf. Biologen als Darwin zien emoties als helpend om te overleven. We weten, dat emoties de basis vormen voor groepsinteractie, ze geven ons kritieke informatie over anderen en over onszelf, ze beïnvloeden het denken en zijn bepalend voor onze perceptie, de manier waarop wij waarnemen. Er zijn geen slechte of goede emoties, maar er zijn wel emoties die we niet begrijpen of waar we niet adequaat uitdrukking aan geven.